บทที่ 28: คุณเป็นของฉัน

มุมมองของเชส

ผมอ้าปากค้าง หน้าร้อนผ่าว “หึงเหรอ” ผมโพล่งออกไป หันไปเผชิญหน้ากับเขาเต็มตัว “ทำบ้าอะไรฉันต้องไปหึงนายด้วย ประสาทรึเปล่า”

เขาหัวเราะ เป็นเสียงทุ้มกังวานที่น่าโมโหจนทำให้เลือดในกายผมฉีดพล่านด้วยความรู้สึกบางอย่างที่ผมเองก็บอกไม่ถูก... “นายมันอ่านง่ายกว่าที่คิดนะ น้องชาย” เขามองผม ดวงตาเป...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ