บทที่ 37: การเปลี่ยนแปลงของหัวใจ

ลานจอดรถของโรงเรียนจอแจไปด้วยเสียงผู้คน แต่สายตาของผมจับจ้องอยู่ที่อเล็กซ์ขณะที่เขาก้าวลงจากรถ เสื้อแจ็กเก็ตหนังของเขาสะท้อนแสงแดดยามเช้า

เสียงหัวเราะของโดมินิกดังอยู่ข้างๆ แต่ผมแทบไม่ได้สังเกต หัวใจผมเต้นรัวด้วยความตั้งใจระคนกับความประหม่า นี่แหละ คือโอกาสของผมที่จะขอบคุณเขาสำหรับเรื่องเมื่อคืน แล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ