บทที่ 6: เกือบกินแล้ว

มุมมองของเชส

ผมทรุดเข่าลงกับพื้น

ทันทีที่แม่พูดมันออกมา—คำพูดเหล่านั้น ว่าแม่รักเขา—ว่าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงในขณะที่โลกของผมรู้สึกเหมือนกำลังพังทลายลงต่อหน้าต่อตา—มันราวกับว่าเรี่ยวแรงที่จะสู้ต่อได้เหือดหายไปจากร่างกายผมสิ้นเชิง ความสับสน ความโกรธ ความใจสลาย—ทั้งหมดแปรเปลี่ยนเป็นอย่างอื่น

บางสิ่งที่ห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ