บทที่ 163

อลิซซา

ฉันอยู่บนพื้นเย็นเฉียบไร้ความปรานี เปลือยกายและถูกพันธนาการ ข้อมือและข้อเท้าของฉันถูกมัดรวมกัน พันธนาการรัดแน่นจนบาดผิว อากาศหนักอึ้งจนหายใจไม่ออก—อบอวลไปด้วยกลิ่นเหงื่อ ความกลัว และกลิ่นคาวคล้ายโลหะ ชีพจรเต้นรัวในหูขณะที่ฉันกวาดตามองไปทั่วห้องที่ไร้หน้าต่างอย่างลนลาน พยายามคิดให้ออกว่าฉันมาต...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ