บทที่ 181

อลิสสา

ถึงแม้เมื่อคืนเมสันจะเมคเลิฟกับฉันอย่างเชื่องช้า ทว่าเร่าร้อน ราวกับเขาพยายามจะดึงความเศร้าออกจากตัวฉันด้วยแรงส่งแต่ละครั้ง แต่ฉันก็ยังตื่นขึ้นมารู้สึกห่วยแตกอยู่ดี

ชาด้าน ว่างเปล่า

และปวดร้าวไปผิดที่ผิดทาง

เพราะไม่ว่าจะทำอะไร ฉันก็หยุดความคิดที่ย้ำเตือนว่าวันนี้ฉันจะไม่ได้เห็นรอยยิ้มของลูกสา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ