บทที่ 193

ไอ้รถกระป๋องบุโรทั่งค่อยๆ แล่นหอบๆ มาจอด เสียงกรวดใต้ล้อดังกรอบแกรบเหมือนกระดูกแตกใต้รองเท้าบู๊ต

กูดึงเบรกมือ ดับเครื่องยนต์

ความเงียบถาโถมเข้าใส่—หนักอึ้ง ชวนคาดคั้น เป็นความเงียบแบบที่โรยตัวลงมาก่อนพายุจะซัดกระหน่ำทำลายทุกสิ่งราบเป็นหน้ากลอง

ไม่มีใครพูดอะไร

แม้แต่เธอ

อลิสซานั่งอยู่แถวสาม ผมเผ้ายุ่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ