บทที่ 210

แม่งเอ๊ย

โลแกนมันกำลังอาละวาดอยู่ในหัวกูอีกแล้ว

"ฆ่ามัน!"

เสียงของมันดังก้องอยู่ในกะโหลกกูเหมือนลูกปืนสะท้อนไปมา ทั้งสิ้นหวังทั้งดิบเถื่อน

"มึงสร้างความเสียหายมามากพอแล้วทั้งชาติ ไอ้เหี้ยเห็นแก่ตัวโรคจิตเอ๊ย" กูพึมพำลอดไรฟัน "อยู่ในกรงของมึงไปซะ ไม่งั้นมึงจะทำเราตายห่ากันทั้งคู่ แล้วถ้าเป็นอย่างนั้น...