บทที่ 93 การจัดการและแผนอาหารเย็น

“แมนดี้ เป็นอะไรไปลูก ไม่ใช่ว่าดีใจที่จะได้ไปเยี่ยมลิลลี่ที่โรงพยาบาลหรอกเหรอ แล้วนี่ร้องไห้ทำไม”

แมนดี้เมินแม่ของเธอแล้วปรี่เข้าไปหาโรเบิร์ตทันที เธอเกาะแขนเขาแน่นแล้วร่ำไห้ฟูมฟายอย่างเสแสร้ง

“คุณพ่อต้องช่วยแมนดี้นะคะ เอเลน่านี่มันเหลือทนจริงๆ ค่ะ ครั้งนี้เธอทำเกินไปมากแล้ว”

พอได้ยินชื่อเอเลน่า ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ