บทที่ 15 Chapter 4 《 Part 1 》

“เพนนี”

เสียงเรียกชื่อดังขึ้น

“พี่ลีไทน์”

ฉันมองคนที่ยืนนิ่งอยู่ตรงทางเดินห่างออกไปราวสองเมตรอย่างคาดไม่ถึง เมื่อครู่เขาเพิ่งโทรมา นึกว่าไม่ได้อยู่แถวนี้ซะอีก

ร่างสูงเดินเข้ามาด้วยท่าทางไม่ค่อยแน่ใจว่ามาขัดจังหวะอะไรหรือเปล่า เขามองฉันกับคนบนรถเข็นด้วยแววตาสับสนปนสงสัย

ฉันกำราวรถเข็นแน่น ไม่อยาก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ