บทที่ 42 Chapter 10 《 Part 4 》

พริบตาเดียวเสาทั้งแปดก็มีคนจับจองเต็มแล้ว ยัยพวกนั้นเต้นรูดเสากันอย่างคล่องตัว คนที่ไม่มีเสาให้เกาะก็เต้นยั่วยวนกันสุดชีวิตไม่เว้นแม้แต่น้ำเมย มีแค่ฉันคนเดียวที่ยืนนิ่งอยู่กับที่

น้ำเมยส่งสายตามาให้ฉัน พอเห็นฉันไม่ขยับ ยัยนั่นก็เข้ามาแตะไหล่โยกย้ายส่ายเอวกระตุ้นให้ฉันเต้นตาม

“ฉันรู้ว่าเธอไม่เต็ม...