บทที่ 44 Chapter 11 《 Part 2 》

ฉันไม่รู้ฮานคิดอะไรอยู่ถึงไปยั่วโมโหศัตรูในถิ่นแบบนั้น ฉันน่ะไม่เท่าไหร่หรอก ห่วงก็แต่ตาหนู กลัวจะโดนลูกหลงไปด้วย ซึ่งตอนนี้ก็หลับแนบแก้มโย้ๆ อยู่บนไหล่ของฮานเรียบร้อย

“กูเสนอทางออกให้แล้ว มึงก็ไม่ขาดทุนนี่ จะเอาอะไรอีก หรือคิดว่ามีอำนาจในมือจะรังแกใครก็ได้”

“ทางออก? นี่มึงคิดว่าตัวเองอยู่ในสถาน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ