บทที่ 61 Chapter 15《 Part 3 》

แม่ตกใจมากที่เห็นฉันหอบลูกกลับมากลางดึก แต่นอกจากความเป็นห่วงแล้วก็ไม่มีถ้อยคำตำหนิติเตือนให้ฉันรู้สึกแย่ไปกว่าเดิม

แม่ช่วยฉันจัดแจงที่หลับที่นอน ดูแลตาหนูจนหลับสนิทก็ออกมาคุยกับพี่ลีไทน์ที่ยังคงรออยู่ชั้นล่าง

“ลี ขอบใจนะที่พาน้องมาส่ง”

“ไม่เป็นไรครับ ผมเต็มใจช่วยเพนนีอยู่แล้ว”

ฉันเดินลงบันไดมาท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ