บทที่ 12 Chapter 12

Chapter 12

เวลาผ่านไปนานนับชั่วโมง แขกเริ่มทยอยกลับกันเกือบหมด ดูเหมือนว่าวิตโตริโอยังไม่อยากกลับ การพูดคุยกับกมลเนตรแล้วรู้สึกมีความสุข ความสดใสของเธอคล้ายอาวุธที่ทำให้เขาหยุดอยู่กับที่ ไม่วอกแวกถึงหญิงสาวคนอื่น ทว่างานเลี้ยงต้องมีวันเลิกรา แต่เขาไม่เลิกความตั้งใจที่จะชิดใกล้เธอ

“พี่ต้องกลับแล้วน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ