บทที่ 58 Chapter 58

Chapter 58

“มันจะดีเหรอคะ ปรางค์เกรงใจคุณศาสตรา”

“ทำไมต้องเกรงใจด้วยล่ะ เราคนกันเองแท้ๆ ปรางค์พูดเหมือนกับผมเป็นคนอื่นไปได้ ผมเสียใจนะที่ปรางค์พูดอย่างนี้” ชายหนุ่มตัดพ้อ ปรางค์รวีไม่ได้คิดว่าเขาเป็นคนอื่น เธอรู้ว่าชายหนุ่มตรงหน้าคิดกับเธอในรูปแบบใด ปรางค์รวีไม่อยากให้เขารอและมีความหวังในตัวเธอเท่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ