บทที่ 17 17

เสียงเล็ก ๆ ของไอสวรรค์ทำให้คนเป็นแม่ก้มลงมองด้วยแววตาทั้งเอ็นดูและหดหู่ในเวลาเดียวกัน มนัสวีมองเด็กน้อยในอ้อมแขนของเธอกับความหวาดหวั่นมากที่สุดในชีวิต ความคิดแรกหลังลืมตาตื่นแล้วไม่เห็นหนูน้อยอยู่ในห้องทั้งเฮเดนก็หายไปทำให้เธอคิดอะไรต่อมิอะไรมากไปกว่าการที่เขาพาลูกสาวของเธอออกมาเดินเล่น มนัสวีกลัวม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ