บทที่ 27 27

มนัสวีกอดไอสวรรค์ที่ตะแคงตัวเข้าหาและซุกหน้ากับอกแม่ หญิงสาวแนบแก้มกับเรือนผมสีน้ำตาลอ่อนนุ่มของหนูน้อยและเกือบปล่อยเสียงสะอื้นไห้หลุดออกมาแต่เก็บกลั้นไว้ทัน เธอได้แต่หลั่งน้ำตาในความเงียบงันของรัตติกาลขณะกอดร่างน้อยไว้แนบอก เรียวปากอิ่มขยับขึ้นลงและส่งเสียงร้องเห่กล่อมเบา ๆ

บทที่ 9 ความเคลือบแคลง

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ