บทที่ 57 แค้นรักซ่อนเงา บทที่ 3

“ของบรรพบุรุษครับ...อ่า...หมายถึงพื้นที่เป็นของทวดแล้วผมให้คนงานมาปลูกดอกไม้ ตอนแรกมันเป็นทุ่งโล่งๆ แต่ผมคิดว่าเป็นที่สวยมากถ้าได้ปลูกดอกไม้ ผมชอบทุ่งดอกไม้...มานี่สิอันอัน”

เขาดึงมือเธอให้เดินตามไปอีกทาง ตรงไปยังบ้านไม้หลังใหญ่ไม่ไกลจากที่ตรงนั้น อันนาเดินตามทั้งที่ยังมึนศีรษะไม่หาย เธอพยายามทำตัว...