บทที่ 81 พี่รักแม่แพง

“แม่แพง...”

“อย่ามาเรียกข้าด้วยน้ำเสียงเยี่ยงนั้น เอ๊ะ! พี่บุญทิ้ง!”

แม่แพงพยายามดิ้นรนให้หลุดพ้นไปจากอ้อมกอดที่ตวัดรัดร่างอวบอิ่มขึ้นมาเกยอยู่บนตักทั้งตัว

“ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้นะ ข้าบอกว่าให้ปล่อย!”

แม้น้ำเสียงจะตวาดห้วนให้ปล่อย ทว่าก็ดังเพียงได้ยินแค่สองคน เพราะแม่แพงก็ไม่อยากให้บ่าวไพร่คนใดตื่นขึ...