ช109

มันเริ่มต้นขึ้น... ดั่งเช่นที่ความวิปลาสเป็นเสมอ... ในความเงียบงัน หลายวันหลายคืนแล้ว หรืออาจจะนานกว่านั้น ที่โถงทางเดินแห่งนี้ไร้ซึ่งเสียงสะท้อนใดๆ เว้นแต่เพียงเสียงไม้ลั่นเอี๊ยดอ๊าดช้าๆ และเสียงเปลวไฟจากคบเพลิง ไม่มีเสียงหัวเราะ ไม่มีการโต้เถียง ไม่มีการเกี้ยวพาราสีในเงามืด แม้กระทั่งเสียงฝีเท้าก็...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ