ช120

อาร์วินไม่ได้หลับ แต่ข้าก็โทษเขาไม่ได้หรอก เพราะข้าเองก็ไม่ได้หลับเหมือนกัน

เราใช้เวลาหลายชั่วโมงนั่งอยู่คนละฝั่งของกองไฟจนกระทั่งมันมอดไหม้เหลือเพียงถ่านร้อนระอุสีส้มสว่าง จ้องมองกันราวกับศัตรู ไม่ใช่คนรัก

เราสองคนต่างนิ่งงัน ไม่มีใครกล้าขยับเขยื้อนแม้แต่น้อย และไม่มีใครเอ่ยคำพูดใดๆ ออกมา

หากมีใ...