164

ข้าไม่ได้นอนอีกแล้ว ไม่เชิงว่านอนหลับได้สนิท ไม่ใช่...นับตั้งแต่ที่แม่มดป่าใช้มืออันเย็นเยียบของนางล้วงเข้าไปในชะตากรรมของอาร์วินแล้วบิดเบือนบางสิ่งที่ข้าเองก็ไม่อาจเรียกชื่อได้ ค่ำคืนพร่าเลือน ยาวนานและเจ็บปวด เต็มไปด้วยเสียงกระซิบที่ข้าหาที่มาไม่ได้และความตึงเครียดที่ข้าไม่อาจสะบั้นให้ขาด

แม้แต่ผ...