172

ถ้ำนี้ชื้นแฉะ อบอวลไปด้วยกลิ่นมอสส์เก่าคร่ำคร่าและหินรสขมปร่า แต่มันก็ยังดีกว่าที่โล่งแจ้งซึ่งทุกเสียงใบไม้ไหวฟังราวกับเสียงคมดาบที่ถูกชักออกมา ก่อนที่ใครสักคนในหมู่พวกเราจะถูกบั่นศีรษะอย่างไม่สมเกียรติ

ข้าขยับตัวลึกเข้าไปในเงามืดและกระชับเสื้อคลุมให้แน่นขึ้นรอบตัวเด็กที่ถูกขโมยมา เด็กคนนั้นไม่พูดไ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ