197

มุมมองของอาร์วิน

ผืนป่าเงียบสงัดในลักษณะที่มิได้ปลอบประโลมหากแต่ตักเตือน มันเป็นความเงียบงันอันเป็นสมบัติของสถานที่ซึ่งเก่าแก่เกินกว่าความทรงจำ ที่ซึ่งแม้แต่นกก็ไม่ขับขาน ที่ซึ่งรากไม้ไม่บิดพันกันอย่างหยอกล้อ ทว่ากลับกลั้นหายใจเผื่อว่าจะมีสิ่งใดเคลื่อนไหวอยู่เบื้องใต้

ข้าไม่ได้ขอให้หมู่ไม้แหวกทาง ...