ช.25

ผมตื่นขึ้นมาคนเดียวอีกแล้ว

ตอนแรกมันก็ไม่ได้กวนใจผมหรอกนะ ไม่ควรกวนใจด้วยซ้ำ ไม่ใช่ว่าผมคาดหวังให้เลสเตอร์อยู่ที่นี่ทุกครั้งที่ลืมตาขึ้นมา ไม่ใช่ว่าผมคุ้นชินกับการมีเขาอยู่ข้างๆ น้ำหนักแขนของเขาที่พาดอยู่บนเอว หรือร่างกายเย็นๆ ของเขาที่ช่วยตรึงผมไว้ในยามค่ำคืน

ไม่เลย ผมไม่ได้คาดหวังอะไรแบบนั้นทั้ง...