ช60

มุมมองของเลสเตอร์

วันเวลาเลือนลางกลายเป็นความว่างเปล่า ไม่มีอะไรเหมือนเดิมอีกแล้ว อาร์วินเคลื่อนไหวไปทั่วปราสาทเหมือนคนไร้จุดหมาย และภาพนั้นทำให้ผมใจสลายเกินกว่าที่จะยอมรับได้ พันธะระหว่างเรายังคงหายใจอยู่...แต่ก็แผ่วเบาเต็มที มันให้ความรู้สึกเหมือนสัตว์ที่ถูกเตะซ้ำแล้วซ้ำเล่า ตอนนี้มันจึงได้แต่หลบ...