ช67

ราวกับเวลาผ่านไปนานหลายชั่วโมงขณะที่มาร์เรลจ้องมองผมด้วยดวงตาคมกริบคู่นั้น ผมหายใจไม่ออก ขยับไม่ได้ และให้ตายสิ ไม่สามารถละสายตาไปได้เลยทั้งที่อยากจะทำใจจะขาด

และแล้วทันใดนั้น ขณะที่เรากำลังจ้องตากันอย่างไม่ลดละ นิมิตนั้นก็หวนกลับมาอย่างรุนแรงจนผมแทบจะตกเก้าอี้

ลมหายใจผมสะดุดกึกในลำคอและผมก็หายใจไ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ