บทที่ 115 ตอนที่ 115

“ทนหน่อยนะ” เธอหันไปมองเขา เสือผาดพยายามจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของเธอ ความรู้สึกบางอย่างหลั่งไหลออกมาช้าๆ ขณะสายตาทั้งสองคู่ประสาน เพ่งผ่านความความเงียบงันระหว่างหัวใจสองดวง เป็นภาษาที่มีเพียงเธอและเขาเท่านั้นที่รับรู้ได้

ครู่เดียวหัวกระสุนก็ถูกคีบออกมา

“โชคดีที่ไม่โดนลูกปราย” เขาพึ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ