บทที่ 45 ตอนที่ 45

หญิงสาวมองตามแผ่นหลังกว้างของเขา ไหล่ผายขยับไปตามจังหวะก้าวอันมั่นคง

“มันช่างเป็นการกินข้าวร่วมกันที่น่ารัก…ดูสิ มีอย่างที่ไหน เจ้าของบ้านปล่อยให้แขกต้องหิ้วปิ่นโตกันมาเอง” ชื่นจิตนึกขำ แกล้งสัพยอกเบาๆ เมื่อเธอกับมินตราต้องนำอาหารมาเอง

“ก็เจ้าของบ้านคนนี้ทำกับข้าวไม่เป็นนี่ครับ” นายหัวตอบยิ้มๆ

“ถ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ