บทที่ 67 ตอนที่ 67

แรกๆมินตราก็เคอะเขินจนหน้าแดง ทว่าฝ่ามือใหญ่ของนายหัวที่สานอยู่กับซอกนิ้วน้อยๆของเธอนั้นช่างอบอุ่น รู้สึกได้ถึงความปลอดภัยและพร้อมจะปกป้องของผู้ชายคนนี้

“ใกล้ถึงหรือยังคะ” ไม่ได้ถามเพราะกลัว เพียงแค่นึกสงสัยว่าเขาจะพาเธอไปไหน

“จะพาไปดูสถานที่แห่งหนึ่ง…วันนี้คนงานจะเริ่มแทงรังนก” คนตัวโตตอบ

คำว่า ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ