บทที่ 3 ทาสสวาทจอมบงการ บทที่ 3
ดูเหมือนเป็นคำสั่งที่ไร้สาระสิ้นดี ดมิทรีนึกในใจ นี่เขาเป็นบ้าอะไรถึงได้คิดจะยินยอมให้ผู้หญิงไทยคนนี้เข้าไปเห็นเขาทุกซอกทุกมุมเวลาอาบน้ำ แต่เขากลับเกิดความคิดที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นอีกอย่าง นั่นคืออยากรู้ว่าปากจิ้มลิ้มพริ้มเพราของภัสราจะหอมหวานแค่ไหนหากได้สัมผัส เรือนร่างของเธอก็เช่นกัน เนื้อในจะเป็นเช่นไรหากได้เห็นชัด ๆ...เขาต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆ
“ค่ะ...คุณดมิทรี”
“ฉันจะให้เธอพักที่บ้านหลังเล็กในสวน จะให้เบนจามินเป็นคนคอยดูแล แต่ฉันขอเตือนเธอไว้เสียก่อนนะว่า ถ้าอยากอยู่ที่นี่นาน ๆ อะไรที่ฉันไม่ชอบเธออย่าได้ทำเป็นอันขาด”
“ค่ะ...คุณดมิทรี”
“นี่พูดอย่างอื่นเป็นบ้างไหมนี่”
“ค่ะ...เอ้อ...เป็นค่ะ”
บทที่ 3
ภัสราเริ่มสั่น หญิงสาวเหมือนลูกนกตัวเล็ก ๆ ที่อยู่ต่อหน้าพญาเหยี่ยวกำลังกางกรงเล็บใส่เธออย่างไรอย่างนั้น
“ออกไปได้แล้ว เบนจามินรอเธออยู่ข้างนอก กลับไปที่พักของเธอแล้วคืนนี้มาที่ห้องฉันตอนสองทุ่ม”
ชายหนุ่มออกคำสั่งด้วยเสียงห้าว ๆ ก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่เก้าอี้ตัวเดิมแต่ก็อดที่จะเหลือบมองร่างบอบบางตอนเดินออกจากห้องทำงานของเขาไม่ได้
ดมิทรีเผลอถอนหายใจออกมาพร้อมกับความคิดในหัวว่า เขาจะแกล้งให้ภัสราอยู่ที่นี่ไม่ได้ เพราะเขาไม่ชอบวิธีการคิดของลูกหนี้ตัวจริงของเขานัก พอเป็นหนี้แล้วคิดจะแก้ปัญหาด้วยการส่งหลานมาอยู่เพื่อแก้ขัด แต่อะไรก็ไม่ทำให้เขาสับสนใจเท่ากับที่ภัสราเป็นผู้หญิงสวยมากคนหนึ่งทีเดียว
แล้วความคิดหนึ่งก็แว่บเข้ามาในหัว ถ้าเขาจะลองแกล้งทำให้ภัสราหมดความอดทนจนทนอยู่ที่นี่ไม่ได้ ถึงเวลานั้นเขาจะได้ยื่นคำขาดให้เธอกลับเมืองไทยแล้วให้ป้าตัวดีของหล่อนคืนเงินใช้หนี้แทนที่จะยัดเยียดหลานสาวคนสวยให้มารับใช้เขา
นาฬิกาบอกเวลาจวนสองทุ่ม ดมิทรีวางแก้วไวน์ของเขาลงบนโต๊ะไม้ภายในห้องอันโอ่อ่าสมกับเป็นห้องของมหาเศรษฐีแห่งเกาะเซนต์ลูเซีย ชายหนุ่มนั่งปลดปล่อยความคิดไปเรื่อยเปื่อยกระทั่งบานประตูห้องถูกผลักเข้ามา
ภัสรานั่นเอง หญิงสาวอยู่ในชุดกระโปรงผ้าพิมพ์ลายดอกไม้สีสันสดใส เธอก้าวเข้ามาด้วยท่าทางสงบเสงี่ยมเหมือนเดิม มันทำให้ดมิทรีซึ่งยังอยู่ในชุดลำลองอดคิดไม่ได้ว่ามันเป็นอากัปกิริยาโดยธรรมชาติของเธอหรือเป็นท่าทีที่เสแสร้งดัดจริตเพื่อสร้างมันขึ้นมากันแน่
“เป็นยังไงบ้าง?” เขาถามห้วนสั้นขึ้นมา ภัสราเอียงหน้าเหมือนไม่เข้าใจ
“อะไรหรือคะ?” ถามกลับไปหน้าซื่อ ๆ
“ที่พักของเธอที่ฉันให้เบนจามินจัดการให้ เป็นยังไงบ้าง”
พอเขาถามภัสราก็นึกไปถึง บ้านหลังเล็ก ที่เขาว่า มันเป็นบ้านหลังเล็กสำหรับดมิทรีซึ่งอยู่บนเนินเขาห่างจากคฤหาสน์ของเขาไปไม่กี่สิบเมตร แต่มันเป็นบ้านที่แสนวิเศษสำหรับเธอ มันตั้งอยู่บนเนินที่สามารถมองเห็นทัศนียภาพของท้องทะเลฟากหนึ่งบนเกาะเซนต์ลูเซียแห่งนี้
“ก็ดีค่ะ”
“ฉันคิดว่าเธอจะอยู่ได้ถ้าไม่เรื่องมาก”
เธอไม่เคยเรื่องมากอยู่แล้ว...ภัสรานึกในใจ บางครั้งเธอก็เกิดอาการหมั่นไส้เล็ก ๆ ดมิทรีเป็นมหาเศรษฐี เขาคงเคยชินกับการใช้ชีวิตแบบสบายและที่สำคัญดูท่าทางเขาชอบบงการชีวิตคนอื่นเสียด้วย
“เข้าไปเตรียมน้ำให้ฉันเถอะ ฉันเหนียวตัวจะแย่อยู่แล้ว”
เขาพูดเหมือนไม่ใส่ใจ แต่พอภัสราเดินตรงไปยังห้องน้ำเขาก็อดไม่ได้ที่จะหันมองเธอ น่าแปลกที่ภาพร่างเล็กบอบบางของหญิงสาวชาวไทยยังติดตราอยู่ในใจของเขาตั้งแต่เธอก้าวเข้าไปในห้องทำงานของเขาเมื่อบ่าย
มหาเศรษฐีหนุ่มถอนหายใจเบา ๆ และคิดว่าที่เขาครองชีวิตโสดมาเนิ่นนานจนอายุใกล้เลขสี่เข้าไปทุกทีไม่ใช่เพราะไม่เคยสนใจผู้หญิง แต่ตลอดระยะเวลาหลายปีมานี้เขาทำงานอย่างเป็นบ้าเป็นหลังกับธุรกิจมากมายที่มีอยู่ในหลายประเทศจนบางครั้งก็ลืมหาสมดุลชีวิตให้ตัวเอง
ดมิทรีเป็นคนจริงจังกับงานและที่สำคัญเขาเป็นคนค่อนข้างฉุนเฉียวและเจ้าอารมณ์ บ่อยครั้งมันทำให้ชายหนุ่มหงุดหงิดซึ่งเขารู้ตัวเองว่าควรหยุดพักเสียบ้าง ดังนั้นขาจึงให้คนสนิทอย่างเบนจามินเข้ามาช่วยจัดงานเรื่องงานหลายอย่างที่เขาไม่สามารถจัดการมันได้ทัน
และท้ายที่สุดเขาจึงปลีกตัวเองห่างออกมาจากชีวิตนักธุรกิจที่แสนวุ่นวายเพื่อพักผ่อนหย่อนใจในคฤหาสน์บนเกาะเซนต์ลูเซียแห่งนี้ เรื่องผู้หญิงก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาขาดแคลนเพียงแต่เวลานี้เขาอยากพักตัวเองลงบ้างก็เท่านั้น แต่ดูเหมือนปัญหายังมีมาไม่จบสิ้น พอคิดถึงสิ่งที่เบนจามินคนสนิททำก็อดไม่ได้ที่จะหงุดหงิดขึ้นมาอีก
ร่างสูงระบายลมหายใจเบา ๆ ก่อนจะลุกเดินตรงไปยังห้องน้ำของเขาซึ่งภายในตกแต่งด้วยสไตล์โมเดิร์น ภัสรานั่งอยู่ที่ข้างอ่างน้ำวน เธอมีอาการตกใจเล็ก ๆ เมื่อเห็นว่าเขาเดินเข้ามา
“ฉันเตรียมน้ำให้คุณแล้วนะคะ แต่ฉันไม่รู้ว่าคุณอยากอาบน้ำอุ่นไหม”
“ฉันอาบน้ำได้ทุกอุณหภูมินั่นแหละ”
ว่าพลางก็ถอดเสื้อยืดและกางเกงทรงสแล็คออกโดยไม่สนใจคนที่นั่งมองอยู่ข้างอ่างน้ำว่าจะมีสีหน้าอย่างไรบ้าง ภัสราตาวาว หญิงสาวหายใจไม่ทั่วท้องเมื่อเห็นมหาเศรษฐีหนุ่มเปลื้องผ้าบนเรือนร่างกำยำของเขาออกทีละชิ้นโดยไม่ยี่หระว่าจะเธอจะรู้สึกอย่างไร
ทั้งเสื้อทั้งกางเกงของเขาถูกโยนกองไว้บนพื้น ตามด้วยชั้นในตัวสุดท้ายที่หลุดจากตัวเขา ภัสราแสร้งเบือนหน้าไปทางอื่นเมื่อรูปร่างกำยำ ของดมิทรีปรากฏแก่สายตา
