บทที่ 5 เด็กมันยั่ว

ด้านฟรานติโน่ก็มานั่งรอที่โซฟารับแขกเพื่อรอขึ้นไปบนเวที เพื่อแนะแนวความคิดให้กับนักศึกษา ก็นั่งนิ่งเงียบเพราะตอนนี้สาวๆนักศึกษาต่างพากันมองมาที่เขา จนเขาเริ่มรู้สึกอึดอัด

“เชิญขึ้นเวทีได้เลยค่ะคุณฟราน” พระพายเอ่ยบอกไป เมื่อถึงเวลาที่ฟรานติโน่จะต้องขึ้นไปแนะนำตัวกับทุกๆคน

ฟรานติโน่พยักหน้าก่อนจะกำชับเสื้อสูตรด้วยใบหน้าขรึมๆ ก่อนจะก้าวเดินขึ้นเวทีไป แล้วก็มีเสียงกรี๊ดกร๊าดให้เขาทันทีที่เขาก้าวเหยียบบันไดขึ้นไป

“สวัสดีน้องๆทุกๆคนนะครับ วันนี้ผม ฟรานติโน่ สุริยะสิงห์ จะมาแนะแนวความรู้เกี่ยวกับการออกแบบให้กับน้องๆทุกๆคนที่นี่นะครับ ใครมีคำถามสงสัยอะไรเกี่ยวกับเรื่องที่ผมจะพูดต่อไปนี้ ก็สามารถยกมือขึ้นถามผมได้เลยนะครับ” ฟรานติโน่พูดออกไปอย่างสุภาพ ก่อนจะกวาดสายตามองเด็กนักศึกษาที่เข้าอบรม จนเขาไปสะดุดกับเด็กสาวที่ชนเขาเมื่อกี้เข้า เพราะเธอนั่งแถวหน้าสุดแถมยังนั่งตรงกลางเวทีนี้ซะด้วย มันจึงทำให้เขายืนอยู่ตรงหน้าเธอ

“โอ้ยแก ยิ่งดูใกล้ๆยิ่งหล่ออ่ะ” ปัทมาพูดออกไปก็ตบมือให้พร้อมกับเพื่อนๆในห้อง รวมไปถึงพิชชาภาด้วยที่มองไปที่ฟรานติโน่แล้วตบมือให้กับเขา ก่อนจะส่งยิ้มไปให้เขา จนนภัทรที่เห็นเพื่อนสาวยิ้มใส่ชายหนุ่มที่เขาชอบอย่างออกนอกหน้าตอกตา เขาจึงเอ่ยออกไปเบาๆอย่างแมนๆว่า

“หยุดยิ้มอ่อยเขาเลยนะยัยพิช อยากโดนฟันแล้วทิ้งหรือไงห้ะ” นภัทรเอ่ยพูดไปก็เอามือจับหน้าพิชชาภาให้หันมามองเขา พร้อมกับมองจ้องเพื่อนสาวอย่างเอาเรื่อง เพราะกลัวพิชชาภาคิดจะอ่อยฟรานติโน่ขึ้นมาจริงๆตามที่เขาแนะนำให้เธอขายตัวให้ไฮโซ เขาจะต้องหยุดความคิดนี้ของพิชชาภาให้ได้

“ฉันก็แค่มองน่า ไม่ได้อ่อยเขาสักหน่อย แกอย่าจับผิดฉันสิต้น เพราะถ้าฉันชอบเขาจริงๆ ฉันอ่อยเขาหนักกว่านี้อีก” พิชชาภาพูดออกไปแล้วเอามือจับแก้มของนภัทรอย่างน่ารัก จนทำให้ฟรานติโน่ที่มองมาที่เธอถึงกับนึกสงสัยในใจว่าชายหนุ่มที่นั่งกับเธอเป็นใคร ทำไมถึงทำท่าทางออดอ้อนกันถึงขนาดนั้น

“ก็ดีถ้าแกไม่ได้จะอ่อยเขา แกก็อีกคนนะยัยแป้งอย่าแรดให้มากนัก ฟังๆที่ฉันเตือนกันหน่อย” นภัทรเอ่ยพูดออกไปก็เอียงตัวไปพูดกับปัทมาที่นั่งอยู่ข้างๆของพิชชาภาเบาๆ

“เอาล่ะครับ มาเข้าเรื่องกันเลยนะ วันนี้ผมจะมาพูดถึงการออกแบบโครงสร้างต่างๆของตัวอาคาร รวมไปถึงการออกแบบตกแต่งภายในด้วยนะครับ” ฟรานติโน่พูดไปก็เดินไปมาอยู่บนเวที

เขาพยายามจะไม่มองเด็กสาวคนนั้น แต่ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงดึงดูดสายตาของเขานักก็ไม่รู้ ยิ่งตอนเธอยิ้มใส่เขามันก็ยิ่งทำให้เขาย่ามใจอยากจะมองเธอไม่ให้คาดสายตา แต่พอเห็นเธอระริกระรี้อยู่กับไอ้หนุ่มนั่น เขาก็รู้สึกไม่ชอบใจเลยสักนิด เมื่อมีคนมายุ่งกับของที่เขาหมายตาเอาไว้

พิชชาภาก็ฟังที่ฟรานติโน่พูดอย่างสนใจ ก่อนจะสังเกตได้ว่าเขามองมาที่เธอบ่อยครั้งมาก เธอจึงแกล้งเขาเล่นด้วยการนั่งสลับขาเหมือนไม่รู้ตัวว่ากระโปรงของเธอมันรนขึ้นมาที่โคนขาจนคนที่อยู่บนเวทีแทบจะเห็นไปถึงไหนต่อไหน

ฟรานติโน่ที่แอบมองร่างบางเป็นพักๆก็ต้องสะดุดสายตาเมื่อเธอสลับขาแล้วทำให้เขาเห็นเนินขาอ่อนของเธอพร้อมกับเห็นกางเกงชั้นในลายลูกไม้สีดำ เขาคิดว่าเธอกำลังอ่อยเขาอยู่แน่ เพราะเท่าที่เขาดูสาวๆในนี้ส่งสายตาอ่อยเขามาหลายคน แต่ก็มีแต่ผู้หญิงคนนี้แหละที่ทำให้เขาใจสั่นได้ แบบนี้มันน่าจับตึงไว้กับเตียงแล้วลงโทษให้หลาบจำจะได้ไม่ไปอ่อยใครมั่วๆแบบนี้ ฟรานติโน่คิดในใจอย่างห่ามๆดิบๆ

“อะหื้ม ฉันเห็นนะพิช ว่าแกกำลังทำอะไร” นภัทรพูดจบก็แลสายตามองที่ขาอ่อนของเพื่อนสาวที่มันถลกขึ้นมาจนเห็นโคนขาขาว

“ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย กระโปรงมันสั้นไง แกจะให้ฉันทำยังไงล่ะต้น” พิชชาภาแกล้งพูดออกไปเสียงอ่อยเหมือนกับว่าเธอไม่ได้ตั้งใจจะอ่อยฟรานติโน่

“ปล่อยยัยพิชมันอ่อยไปเถอะน่าต้น นานๆมันคิดจะอ่อยผู้ชายจริงๆจังๆสักคน ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันว่านายคนนี้จะทำยังไงถ้าโดนยัยพิชยั่วแบบนี้ ชอบก็อ่อยเนอะแกเนอะ” ปัทมาเอ่ยพูดออกไปอย่างเข้าข้างเพื่อนสาว เพราะถ้าเธอไม่มีแฟนแล้วล่ะก็ เธอก็จะอ่อยเขาเหมือนกัน หล่อรวยแบบนี้หาได้ง่ายๆที่ไหนกัน

“แกสองคนก็ชอบเสริมกัน บอกแล้วไงว่าคุณฟรานน่ะเขาร้าย ถ้ากระโปรงมันสั้นมากก็เอานี่ไป จะได้หมดปัญหา” นภัทรเอ่ยพูดไปก็ถอดเสื้อสูตรของตัวเองออก แล้วไปปกคลุมที่ขาของพิชชาภาจนมิด ดูสิแบบนี้เพื่อนตัวดีของเขาจะอ่อยได้อยู่ไหม

“เฮ้อ ชาตินี้ยัยพิชจะไม่มีผัวก็เพราะแกนี่แหละต้น “ ปัทมาเอ่ยพูดออกไปเมื่อเห็นการกระทำของเพื่อนหนุ่ม

“ไม่เป็นไรหรอกแป้ง ที่ต้นทำเพราะเป็นห่วงเรา ใช่ไหมคะที่รักของเขา อิอิ” พิชชาภาพูดไปก็กอดแขนของนภัทรแบบง้อๆ เพราะเธอรู้ว่านภัทรทำแบบนี้เพราะห่วงเธอ

ด้านฟรานติโน่ที่เห็นไอ้หนุ่มคนนั้นทำท่าหวงเด็กสาวก็ชักเริ่มไม่พอใจ ไอ้เด็กนั่นต้องเป็นอะไรกับผู้หญิงคนนี้แน่ ไม่งั้นมันไม่หวงมากขนาดนี้หรอก ดี ในเมื่อมันไม่อยากให้เขาได้ผู้หญิงคนนี้นัก เขาก็จะทำให้เธอกลายมาเป็นของเล่นของเขาให้มันดู เพราะอะไรที่เขาหมายตาไว้ เขาต้องได้

พอฟรานติโน่อบรมเสร็จเขาก็ลาทุกคน ก่อนจะแลสายตามองเด็กสาวเป็นครั้งสุดท้ายแล้วส่งยิ้มมุมปากให้พิชชาภาอย่างไม่ปิดบังสายตาของใคร จนสาวๆที่ยิ้มอ่อยเขาอยู่ถึงกับมองไปที่พิชชาภาเป็นตาเดียว เพราะสายตาของฟรานติโน่ส่งยิ้มไปให้เธอเพียงแค่คนเดียว ก่อนจะเดินลงเวทีไปพร้อมกับเดินออกจากห้องอบรมไป

“เห้ยยัยพิช เขายิ้มให้แกด้วยอ่ะ หล่อชะมัดเลยอ่ะแก” ปัทมาเอ่ยพูดออกไปแล้วดึงแขนของเพื่อนสาวอย่างตื่นเต้นแทน

“เขาก็คงยิ้มไปงั้นแหละ เพราะก่อนที่ฉันจะเข้ามาฉันเดินชนเขามาแล้วอ่ะ สงสัยเขาจะจำฉันได้มั้ง” พิชชาภาเอ่ยพูดออกไปจนนภัทรและปัทมาหันหน้ามามองด้วยความสงสัย

“มีแฟนแล้วยังแรดอ่อยไปทั่ว หน้าเบื่อชะนีแถวนี้จริงๆ” เมษาที่เป็นเพื่อนร่วมคณะของพิชชาภาเอ่ยขึ้นอย่างอิจฉา เพราะเธออ่อยฟรานติโน่ตั้งแต่เขาเข้ามา แต่เขากลับมาส่งยิ้มให้พิชชาภาศัตรูของเธอซะได้มันน่าเจ็บใจชะมัด