บทที่ 72

จากผู้เขียน: บทสุดท้ายที่ยาวขึ้นมาอีกนิด ๕๕๕ แล้วก็สวัสดีครับ โอ/

โนอาห์

“ดีใจที่ได้เห็นหน้ามนุษย์คนอื่นแถวนี้บ้าง” เขาพูดพร้อมกับแรงบีบที่เหมือนคีมเหล็ก… เขาแน่ใจแล้วเหรอว่าตัวเองไม่ใช่พวกเหนือธรรมชาติ?! “โอ้! สหายผู้ได้รับพรแห่งแสงผู้มีตาทิพย์เหมือนกันนี่เอง! ถึงว่าทำไมยูนิคอร์นตัวนั้นถึงได้โม้เรื...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ