บทที่ 23 พ่อเพื่อนบำเรอรัก 23

มายาวดีที่ยังเคี้ยวข้าวแก้มตุ่ยยังไม่เข้าใจความหมายของเขา จนกระทั่งใบหน้าหล่อเหลาของคนที่นั่งฝั่งตรงข้ามชะโงกข้ามโต๊ะมาจนชิด แล้วกดริมฝีปากลงบนมุมปากดูดข้าวที่ติดอยู่หายไป ไอร้อนปะทะผิวหน้าจนอุ่นจัดก่อนจะชาวาบ พอกวาดตามองไปรอบๆ จึงรู้สึกตัวค่อยผงะห่างแต่ไม่ทันที่เดโชถอยออกไปก่อนแล้ว เธอได้แต่หน้าแดง...