บทที่ 46 พ่อเลี้ยงบำเรอกาม 16

แสงดาวเคาะประตูเรียกปรมัยตอน 8.00 น. พอดีเป๊ะ เคาะจนเจ็บมือก็ยังไม่เปิดจึงถือวิสาสะเปิดเข้าไปดู ภายในห้องนั้นว่างเปล่าไม่มีเงาของปรมัย เธอขมวดคิ้วแล้วเดินลงไปชั้นล่าง ไปเจอเขากำลังยกดัมเบลบริหารกล้ามแขนอยู่หลังบ้าน

“วงแขนกล้ามเป็นมัดๆ อุ๊ยน่าจะกัดแขนเล่นเบาๆ น่ากระซิบเบียดกายกระแซะ แล้ววางมือแหมะไว...