บทที่ 49 พ่อเลี้ยงบำเรอกาม 19

ประโยคนี้ทำเธอสะอึก หญิงสาวถึงกับพูดไม่ออก และชายหนุ่มก็หาได้สนใจ เธอจึงถอยหลังไปนั่งบนโซฟาอย่างครุ่นคิด

ดูเหมือนความพยายามไม่เป็นผลสำเร็จเสียแล้ว

ปรมัยลอบมองเพียงนิดก็สนใจงานตรงหน้า ทำราวกับเธอไร้ตัวตน แสงดาวเจ็บปวดใจแต่ไม่แสดงออก เธอถูกเขาด่า ถูกต่อว่าเสียๆ หายๆ มานานจนชาชิน ไม่คิดจะถือสาเพราะคว...