บทที่ 52 พ่อเลี้ยงบำเรอกาม 22

“ได้ยินมั้ย ได้ยินหรือยัง”

“พี่ปิง...โอว์...ดาว...ดาวไม่คิดว่าจะได้ยินคำนี้” เธอเลยทำอะไรไม่ถูก เงอะๆ งะๆ และละอายแก่ใจ

เธอนี่มันโง่แสนโง่จริงๆ

“มันไม่สายไปใช่มั้ย”

“ไม่ค่ะ ไม่สายแน่นอน เพราะดาวไม่เคยหยุดรักพี่ปิงได้เลยแม้แต่วินาทีเดียว แต่...”

แสงดาวมีท่าทีเปลี่ยนไป เธอดูเหมือนคนคิดหนัก ตรองไม...