บทที่ 6 พ่อเพื่อนบำเรอรัก 6
“อย่าทำเล่นๆ แบบนี้อีกนะครับนายหัว ไอ้เข้มหัวใจจะวายตาย ปล่อยไอ้เข้มตายคาตีนนายหัวซะยังจะดีกว่าต้องกินลูกปืนนะครับ”
เดโชไม่พูด บรรจุกระสุนใส่รังเพลิงแล้วเหน็บที่ซอกเอวก่อนจะลุกขึ้น
“ไปหาสาวแค่นี้ ทำไมต้องพกปืนผาหน้าไม้ด้วยล่ะครับ อะจ๊าก!!” ไอ้เข้มก็วอนหาเรื่อง และมันก็ไม่ไวไปทุกครั้ง คราวนี้หน้าไอ้เข้มรับปลายเท้านายหัวไปเต็มๆ
“นี่ถ้ามึงไม่ซื่อสัตย์กับกูมานาน กูไม่เลี้ยงมึงไว้ให้ปวดกะบาลแน่ไอ้เข้ม” แล้วเดโชก็เดินไปหาแขกสาวที่คงรออยู่ในรีสอร์ต
ไอ้เข้มก็ได้แต่คลำแก้มตัวเองป้อยๆ อยู่ตรงนั้น
พิจิตราเป็นสาวสวยลูกสาวนายอำเภออยู่บนแผ่นดินใหญ่ เธอมักจะแวะเวียนเอาขนมมาแจกจ่ายให้กับพนักงานในรีสอร์ตของเขาเสมอเป็นการทำคะแนนเพื่อหวังจะมัดใจนายหัวเจ้าของเกาะนี้
วันนี้เธอใส่กางเกงรัดรูปสั้นจู๋ กับเสื้อเอวลอยสีขาวอวดหน้าท้องแบนราบเนียนผ่อง เธอเป็นผู้หญิงผิวสีน้ำผึ้งอ่อนอย่างคนที่มีสายเลือดลูกน้ำเค็มในตัว รูปร่างสะโอดสะองสมส่วน เธอยิ้มหวานให้ทุกคนอย่างมีไมตรี โดยเฉพาะกับเขา
“คุณเดย์คะ วันนี้พิทำขนมเค้กหน้านิ่มมาแจกค่ะ นี่พิเศษสำหรับคุณเดย์โดยเฉพาะเลยนะคะ”
เดโชรับถุงขนมจากมือเธอและมองหาอะไรบางอย่าง
“มาคนเดียวหรือครับ”
“แหม...พิก็มาคนเดียวออกจะบ่อยนะคะ ทำไมคะ คุณเดย์หาใครหรือเปล่าเอ่ย” เธอจีบปากจีบคอพูด ใส่จริตจกร้านมารยาเข้าไป หวังจะมัดใจเจ้าของเกาะใหญ่
“ผมมองหาคณะทัวร์ครับ”
“แหมน่าน้อยใจจริง คุณมองหาแต่คณะทัวร์ จะให้พิเป็นไกด์ตลอดเลยหรือไงคะ”
“ไหนๆ คุณพิก็มาแล้วไงครับ จะได้ไม่เสียเวลา”
พิจิตราเม้มปาก นี่คือการบอกเป็นนัยๆ ว่าเขารำคาญเธอหรือเปล่า ดูเหมือนเขาจะมองหาผลประโยชน์จากการมาของเธอเพียงอย่างเดียว เธอเองก็เทียวข้ามไปมาจนจะเป็นนางสองฝั่งอยู่แล้ว ทำไมไม่ยอมใจอ่อนบ้าง
“เมื่อไหร่คุณเดย์จะยอมมองพิแบบผู้ชายมองผู้หญิงที่ชอบบ้างล่ะคะ”
เดโชกระตุกยิ้ม
“ขอโทษนะครับคุณพิ ผมยังอยากเป็นพ่อหม้ายลูกติดแบบนี้ไปนานๆ ครับ” เดโชตอบปฏิเสธเสียงนุ่ม ใช่ว่าเขาจะไม่เคยปฏิเสธ แต่พิจิตราก็ไม่ลดละความพยายาม ความมีน้ำใจของเธอก็ทำให้เขาเสียงแข็งไม่ลงซะด้วย
“พิจะรอวันนั้นนะคะ วันที่คุณอยากมีใครดูแล”
“ผมไม่ชอบให้ใครมาดูแลเกาะแกะ ผมชอบที่จะเดินตามคนรักมากกว่าจะเดินนำครับ”
“นี่คุณจะปฏิเสธพิทุกทางเลยหรือคะ” เธอหัวเราะแผ่วๆ อย่างน่ารัก
“ไม่อยากให้ความหวังใครนี่ครับ สงสารเขา”
“แบบนี้เรียกว่าคนใจร้ายนะคะ”
“ถ้าผมให้ความหวังแล้วทิ้งขว้างจะดีกว่าที่ผมปฏิเสธแบบนี้หรือครับ”
พิจิตราถอนใจ หัวใจของนายหัวเดโชไม่เคยอ่อนให้ใครเลยจริงๆ เห็นทีคงต้องกลับไปตั้งหลักแล้วค่อยเดินหน้าเข้าหาใหม่ล่ะมั้ง
“งั้นพิลานะคะ”
ดีอย่างที่พิจิตราไม่ใช่สาวๆ ประเภทฆ่าไม่ตาย เกาะเป็นปลิง ตามทุกฝีก้าว ที่จริงเธอก็เป็นคนน่ารักแต่เขาไม่คิดจะรักเท่านั้นเอง
“ครับ ขอบคุณสำหรับขนม”
พิจิตราส่งยิ้มหวานเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจากไปขึ้นเรือกลับฝั่ง เดโชถอนใจยาว การที่ลูกน้องได้ขนมกินกันบ่อยๆ ก็ดีกับตัวลูกน้องทุกคน แต่กับเขานี่สิ มันน่าเบื่อชะมัด
“ไอ้เข้มไปไหนวะ ไอ้เข้ม!!” เดโชเดินไปหาไอ้เข้ม
“คร้าบบบบ มาแล้วๆ นายหัวเรียกไอ้เข้มทำไมครับ” ไม่ช้าไอ้เข้มก็วิ่งกระหืดกระหอบออกมาจากบ้านของมัน
“เอ้า กูให้” ถุงขนมถูกส่งมาให้ ไอ้เข้มฉีกยิ้มยิงฟันขาว
“ลาภปากอีกแล้วไอ้เข้ม ว่าแต่ทำไมนายหัวไม่กินเอง น่าสงสารคนทำ อุตส่าห์ทำมาให้ตั้งเยอะแยะ แจกจ่ายไปทั่ว แต่คนที่อยากให้กินจริงๆ คือนายหัว ก็ไม่ยอมใจอ่อนเสียที เล่นตัวอยู่ได้”
“ไอ้เข้ม!!!”
“คร้าบบบบ นายหัวจะเตะจะถีบไอ้เข้มก็เอา แต่ไอ้เข้มขอพูดเถอะ นายหัวไม่เหงาบ้างเหรอ เมียก็ไม่มีให้กอด ได้แต่กอดหมอนข้าง เอาน้องชายถูหมอนไปวันๆ”
“ไอ้สัตว์!! มึงรู้ได้ไงว่ากูถูหมอน มือกูมีโว้ย”
“แต่มันไม่มันเหมือนร่องเมียหรอกนะครับ ไอ้เข้มพูดเพราะเป็นห่วง ถ้าไม่คิดจะบวชเป็นพระตลอดชีวิตก็หาเมียใหม่สักทีเถอะครับ คุณหนูก็เรียนจบแล้วไม่ต้องห่วงอะไรแล้ว”
“กูยังไม่เจอคนที่ใช่มั้ง”
“โอย...ผู้หญิงก็ไม่เที่ยว ใครมาหาก็ไม่เอา นี่ถ้าคนไม่รู้จักคงคิดว่านายหัวเป็นเกย์ไม่ชอบผู้หญิงแน่ๆ”
“มึงจะเร่งกูมีเมียทำไมวะ กูยังอยากอยู่คนเดียว”
“ชักว่าวคนเดียวไม่มันหรอกครับนาย...” ไอ้เข้มพูดไม่ทันจบ มันก็ถูกถีบก้นจนหน้าแทบคว่ำ ดีที่ประคองตัวได้ทัน
“เลิกเสือกเรื่องกูเสียที กูจะมีเมียเมื่อไหร่ เดี๋ยวมึงก็รู้เอง”
เดโชเดินย่ำเท้ากลับบ้าน เข้าไปในบ้านเงียบๆ ไม่มีใครอยู่แล้วรู้สึกเหงาขึ้นมา
ไอ้เข้มมันพูดถูก อยู่คนเดียวมันเหงามาก แม้จะมีอะไรให้ทำตั้งหลายอย่าง วันๆ แทบไม่ว่างเลยก็มี แต่ความเหงาก็ยังมาเยือน
สายตาคมกริบมองไปยังห้องนอนฝั่งตรงข้ามที่ต่อไปนี้จะมีมายาวดีครอบครอง แล้วคิดตรองบางความรู้สึกอย่างหนัก สุดท้ายก็พ่นลมหายใจแล้วเข้าห้องนอนของตัวเอง
มายาวดีมองบ้านเงียบๆ ที่เธอต้องอาศัยอยู่ในระยะหนึ่ง อย่างน้อยก็จนกว่าเขาจะไล่เธอออก หรือไม่ก็อาจจะเป็นเธอที่ลาออกไปเสียเอง แต่กว่าจะถึงวันนั้นก็หวังว่าจะอีกยาวนานพอจะเก็บเงินได้ก้อนโตๆ สักก้อน
เธอเอามือข้างที่ว่างลูบท้องตัวเอง ทานข้าวเย็นไปก่อนหน้านี้เพียง 2 ชั่วโมง กว่าจะกลับถึงที่พักก็มืดค่ำ ภายนอกมีแต่เสียงคลื่นซัดสาด แต่ภายในเสียงท้องเธอคร่ำครวญเหมือนจะขาดใจ
โอย...หิวอะไรกันอีกนะ
