บทที่ 10 แรกพบ

เพียงครู่เดียวกลับกลายเป็นจูบที่อ่อนหวานปานน้ำผึ้งเจิ้งเหมยคลายมือออก จิ้นเฉิ้งอู๋จ้องตาสวยของเจิ้งเหมย บางอย่างในสายตาทำเอาจิ้งเหมยรีบหลับตาไม่อยากมอง

ถอนริมฝีปากออกช้าช้า แต่เหมือนไม่อาจหักห้ามใจกดปิดริมฝีปากอีกครั้งอย่างอ่อนโยนเจิ้งเหมยขยับตัวหนี แต่ถูกตรึงไว้ด้วยอ้อมกอด

"สิ่งที่บุรุษทั่วไปไม่อ...