บทที่ 33 ไร้คำกล่าวใด

ทหารยามไขกุญแจเปิดห้องขังออกตามคำสั่งแทรกกายเข้าข้างใน นางกำนัลยกถาดอาหารคาวหวานอย่างดีมาวางตรงหน้าจินเฉิงอู่ ที่นั่งขัดสมาธิอยู่บนพื้น ห้องขังมืดสลัวมีเพียงเศษหญ้าเศษฟางรายรอบตัวและรองพื้นสำหรับนั่งหรือนอน

โยวเสวียนนั่งลงกอดรอบเอวใหญ่ของจินเฉิงอู่ซบหน้าลงบนแผ่นหลัง นางกำนัลตกใจกับสิ่งที่เห็นไม่น้อ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ