บทที่ 71 จบ

ระหว่างนี้ทุกอย่างลงตัวไปเสียหมด ชายแดนมั่นคง วังหลวงมั่งคั่งราษฎรพูนสุข ถึงเวลาเก็บเกี่ยวของพวกเขาทั้งหมดแล้ว คั่งซื่อฮั่นถอนใจเมื่อคิดถึงเหลียงซานป๋อที่ยังไม่มีทีท่าว่าจะรักชอบใคร สมควรต้องหาเพื่อนข้างกายให้สักคน

เจิ้งเหมย ยืนอยู่ริมหน้าต่างจินเฉิงอู่กอดรอบเอวบางจากด้านหลังเหม่อมองหิมะโปรยปราย

“...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ