บทที่ 432 น้องสาวของฉันหัวเราะ

เด็กทารกชายเป็นเหมือนพ่อพิมพ์เดียวกับเอ็ดดี้ตอนเกิด แองเจล่าอดยิ้มไม่ได้ ความทรงจำตอนอุ้มเอ็ดดี้ครั้งแรกหวนกลับมา ช่วงเวลาที่เธอไม่มีวันลืม

หนุ่มน้อยคนนี้เป็นลูกคนที่สามของพวกเขา และเหมือนเอ็ดดี้ย่อส่วน สายตาของแองเจล่าเหลือบไปที่ลูกสาว ที่กำลังนอนสบายในอ้อมแขนของพ่อ ปากน้อยๆ เผยอเล็กน้อย ตาปิดสนิท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ