บทที่ 11 Chapter 11

Chapter 11

“แก้วตาหลับแล้ว ไม่รู้เรื่องของเราหรอก” เมฆาตอบกลับ “อีกอย่างห้องนี้เก็บเสียง เสียงครางเธอไม่ลอดออกไปจากห้องนี้แน่ รู้แล้วก็รีบทำๆ ซะ อย่าขัดใจฉัน”

เมฆานำแก่นกายชายตีลงบนปากณัฐรวี ราวกับกระตุ้นให้หล่อนทำตามคำสั่ง แน่นอนว่าหล่อนทำตาม ริมฝีปากเล็กเปิดกว้างอ้าอมหัวนกเขา อมๆ ดูดๆ จนมันพองขย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ