บทที่ 57 Chapter 57

Chapter 57

“มันอาจไม่มีตั้งแต่ต้นก็ได้” เมฆาตอบโดยไม่ปิดบัง ความเสียใจพุ่งใส่หัวใจแก้วตาทันที เป็นความเสียใจที่หล่อนไม่เคยรู้สึกรุนแรงเท่านี้มาก่อน เจ็บแปลบราวกับมีเข็มแหลมๆ พุ่งทิ่มแทง

“เพราะรวีใช่ไหม พี่เมฆรักมัน” แก้วตาพูดเสียงเน้น น้ำตาไหลไม่รู้ตัว ทุกคนในห้องเงียบเสียง ราวกับรอคำตอบจากปากเมฆา...