บทที่ 19 สัมผัสวาบหวาม

“คะ เสี่ย”

ลินลดาขานรับเสียงหวานก่อนจะลุกขึ้นเพื่อเดินไปหา ทว่าอ้อมแขนแกร่งที่รัดเอวบางไว้นี้ทำให้ไม่สามารถลุกขึ้นไปได้ ใบหน้าของเสี่ยพงศกรส่อแววเคร่งเครียดอย่างเห็นได้ชัด ชายหน้าเหี้ยมหลายคนขยับเข้ามาใกล้อย่างข่มขวัญ ดวงตาหวานเว้าวอนจึงส่งตรงถึงเสี่ยพงศกรในทันที หมายจะให้เขาเกรงใจเธ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ