บทที่ 29 เด็กฉลาด ใครๆ ก็เอ็นดู

ลลิลมองตามร่างสูงที่เห็นแต่เพียงเบื้องหลัง อีกครั้งแล้วที่เธอสามารถมองเห็นได้เพียงเท่านั้น จะมีใครเหมือนเธอบ้างนะที่ทำงานอยู่หน้าห้องผู้บริหารแท้ๆ แต่ยังไม่เคยได้เห็นหน้าตาของท่านเลยสักครั้ง

“ผู้ชายส่วนใหญ่จะมีโทนเสียงทุ้มต่ำแบบนี้หรือเปล่านะ” ดวงตาหวานที่มองตรงไปนั้นฉายแววครุ่นคิด

...