บทที่ 46 ทารุณ

ดวงตาหวานที่เจือไปด้วยคราบน้ำตาค่อยๆ เผยขึ้นสบดวงตาคมเข้มอย่างกล้าๆ กลัวๆ ก่อนที่จะพยายามฝืนดันร่างตัวเองให้ออกจากอ้อมกอดที่มีแต่จะรัดแน่นนั้นด้วยความรู้สึกที่ทั้งสับสนทั้งหวามไหวและไม่แน่ใจ แต่จะให้เธอไปกับเขานั้นคงไม่มีทาง

“ไม่นะ! ปล่อยฉัน อย่ามายุ่งกับฉัน ปล่อย!”

“ผมขอโทษนะ..ลิล” ฝ่ามือใ...