บทที่ 74 ได้ไหม...

กลิ่นกระเทียมเจียวและต้นหอมผักชีเหมือนจะคละเคล้าไปตามเรือนผม ต้นคอระหง เรื่อยลงมาจนถึงไหล่ลาดมน กลิ่นที่ไม่น่าจะติดอยู่ตามร่างกายในเวลาแบบนี้..เวลารัก ทว่าความคิดบางอย่างกลับวาบขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มที่เขาไม่รู้ตัวเลยว่าสมองหรือหัวใจกันแน่ที่สั่งการ

“อืม.. อาหารเช้า ข้าวต้มมื้อเช้า ข้าวต้มไก่ของโปรดฉั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ