บทที่ 40 ผมจะไม่ถามหรอกนะว่าคุณรักผมมั้ย

“แต่คุณควรนับเวลาถอยหลังให้กับตัวเองได้แล้วนะ” อนาสตาเซียพูดตอกกลับ และขยับไปยืนข้างๆ ลูส มองวิวจากข้างบน แสงสว่างเล็กๆ จากดวงไฟบนถนนในนครนิวยอร์ก

“ผมยินดี ถ้าเวลาที่เหลือของผมต่อจากนี้ได้ใช้ร่วมกับคุณอนาสตาเซีย”

“…ฉันอยากจะดีใจและคงดีใจไปแล้ว กับคำพูดนั้นของคุณ ถ้าฉันไม่ใช่ อนาสตาเซีย เบนเน็ต”

“...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ