บทที่ 26 26

“ขอบคุณค่ะ” หญิงสาวรับแก้วน้ำส้มมาดื่มรวดเดียวจนหมด ความอ่อนเพลียที่มีพลันหายไปเพียงแค่ลิ้นได้แตะรสชาติหวานอมเปรี้ยวของน้ำผลไม้สด “ป้าแอ๋มไม่กลัวโดนพิมพ์ฆ่าปาดคอหรือคะ” เธอถามแกมประชดถึงหิ่งห้อยนิดๆ

“จะกลัวทำไม ในเมื่อป้ารู้ดีว่าคุณพิมพ์ไม่ใช่คนใจร้ายไส้ระกำ ไม่เว้นแม้แต่คุณพ่อที่คงโดนใส่ร้ายป้ายสี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ