บทที่ 30 30

“จะต่อว่าฉันยังไงก็ตามใจเธอ เพราะตอนนี้พ่อฉัน ตัวฉัน พ่อเธอ และตัวเธอ ไม่มีใครมีความสุขเลยสักคน หรือฉันคิดผิดก็ไม่รู้นะ บางทีตอนนี้พ่อเธออาจจะกำลังยิ้มร่ากับเงินทองที่เพิ่งขโมยไปก็ได้”

“เหมือนที่คุณยิ้มร่าทุกครั้งที่เห็นน้ำตาจากผู้หญิงแพศยาอย่างฉันใช่ไหมคะ” เธอโต้กลับ แววตาเชือดเฉือน ส่งผลให้ชายหนุ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ